**********************************
Een woord van dank van Tinus
Onthulling Het Baken
Er wordt van mij verwacht om iets te vertellen over het hoe en waarom ik deze sculptuur heb willen maken. Zoals jullie weten, heb ik dit al eerder gedaan. Vandaar alleen een woord van dank aan allen die aan de totstandkoming hebben bijgedragen.
In het bijzonder dank aan alle Oostrandpark bewoners, die via de aankoop van een deelnemerscertificaat, de bouw van Het Baken mogelijk hebben gemaakt. Ruimhartig en gul werd er door u gegeven. Ruim 90 procent van het benodigde bedrag werd door onze wijk zelf opgebracht. Nogmaals, Familie Rozenburg en Van Gelder gefeliciteerd met het winnen van de zeefdrukken.
Door diverse bedrijven, gevestigd op het industrieterrein Oostervaart kon er ruim binnen het begrote bedrag gewerkt worden en een enkele onverwachte tegenvaller worden opgevangen. Dit door het gratis of tegen kostprijs leveren van het benodigde materiaal.
De Scholengemeenschap Lelystad had bij de uitvoering van Het Baken een sleutelrol. De sculptuur was als leerwerkproject uitbesteed aan vierdejaarsleerlingen VMBO metaaltechniek, uitgevoerd onder de voortreffelijke begeleiding van hun docent Niels Mogensen
Dank aan het college van de gemeente Lelystad voor het aanvaarden en het mogelijk maken van dit project. Speciaal aan wethouder Fackeldey en de ambtenaren die mij vooral de laatste maanden, hebben begeleid door het woud van vergunningen en ontheffingen.
Lof aan het bestuur van de bewonersvereniging VBO voor hun ondersteuning van dit project, speciaal aan voorzitter Frans Claessen voor zijn inzet en luisterend oor als er weer een obstakel was te overwinnen. En er waren nogal wat hobbels te nemen. Niet ongenoemd mag blijven de inzet van de leden van de feestcommissie Veertig jaar ORP. Vooral voor het organiseren van een schitterend buurtfeest. Waar terecht de overdracht van Het Baken aan de gemeente slechts een klein onderdeel van uitmaakte. Het ging uiteindelijk om het feest voor iedereen.
Belangrijk en niet te vergeten noem ik de hulp en ondersteuning die ik kreeg van diverse medewijkbewoners. Zonder de daadwerkelijke ondersteuning van de Stichting Vrienden van Tinus was dit project nooit van start gegaan. Bedankt ook alle leden van het Comité van Aanbeveling. Ook dank aan allen uit de buurt die hun belangstelling toonden. De meeste medebewoners reageerden positief en enthousiast op mijn ontwerp.
Kritiek en emotie zijn een wezenlijk onderdeel van kunst. Dus is het goed dat er ook negatief door sommigen is gereageerd op Het Baken. Dat mag en kan gelukkig in ons land. Echter een enkele medebewoner reageerde helaas nogal heftig, te emotioneel en werd daardoor te persoonlijk en kwetsend. Daardoor is er helaas nogal veel negatieve reuring en commotie ontstaan in onze wijk. Ondanks dit alles van mijn kant beste Patrick geen blijvende wrok mijnerzijds, maar wel een uitgestoken hand naar jouw toe. Want mede dankzij jouw inzet als voormalig bestuurslid leven wij in een fijne buurt.
Dank aan mijn vrouw Coby. Veel heb je moeten doorstaan. Overlast en soms een ontregeld huishouden, de vuile troep, of bij een tegenslag een vervelende reactie en daardoor mijn niet altijd zonnig humeur. Jouw kritische instelling, acceptatie, loyaliteit en liefde is voor uiteindelijk het belangrijkste om door te zetten.
Nogmaals, allemaal bedankt, Etienne Klinkert
Samenvatting van mijn dankwoord tijdens de onthulling van Het Baken op zondag 15 september 2013.
*************************
HET GAT IS GEGRAVEN, HET BETON UITGEHARD EN HET WACHTEN IS OP PLAATSING EN ONTHULLING VAN HET BAKEN OP 15 SEPTEMBER. WAT ZIEN WE OP 12 SEPTEMBER ‘S MORGENS VROEG? …EN…EEN UURTJE LATER?
****************************
Ingekomen bericht via de website:
Email: pnelisse@upcmail.nl
Comment: Ik kan het protest bord langs de oostranddreef niet erg waarderen Patrick. wil je het a.u.b. weghalen en het democratisch accepteren wat er gebeurd is. b.v.d. Els
Tijd: 12 september 2013 at 14:23 Contactformulier-URL: https://oostrandpark.nl/contact/ Naar uw site gestuurd door een bezoeker.
******************
OVERDRACHT VAN HET BAKEN OP 30 AUGUSTUS 2013
31 Augustus, voordracht door Niels Abcouwer, namens de Vrienden Van Tinus
Het heeft niet veel gescheeld of ik was ook op het Oostrandpark komen wonen. Ik leg dat even uit omdat er een aardig verhaal aanzit. Op zoek naar een inspirerende baan na mijn studie, kon ik december 1971 bij de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders terecht als economisch geograaf. Die dienst had leuk werk maar de huurwoningen waarvoor je in aanmerking kwam – voor de kenners AQ’s en AJ’s – waren niet precies wat we zochten. Dus beschouwden we de drive-in als een tijdelijke oplossing en keken naar de eerste projecten van koopwoningen.
Begin 1970 trok de RIJP tientallen mensen aan, vooral voor het Projectbureau Almere. Er ontstonden in die groep allerlei ideeën om zelf te gaan bouwen. Een project patio-bungalows in de Achterhoek was een belangrijke inspiratiebron. Een goede plek in Lelystad was niet makkelijk te vinden. De Buitenplaats was al vol. De Wijngaard te klein enz. Het ontwerp voor het Oostrandpark had wel mogelijkheden maar gaf alleen aan de noordrand voldoende ruimte. Dat is niet ideaal wanneer je liever achtertuinen op het zuiden en zuidwesten hebt. Dan is het prettig dat er uitstekende contacten met de afdeling stadsontwikkeling zijn en de plattegrond als het ware wordt omgedraaid: de noordrand werd de zuidrand. Het project – van nummer 112 tot nummer 133 van het Oostrandpark – duurde mij wat te lang en kocht daarom een huis van een aannemer.
Etienne Klinkert
Wie Etienne een beetje kent, weet dat hij heel betrokken is bij zijn omgeving. Dat uit zich op veel manieren o.a. in de politiek. Etienne en ik zijn elkaar tegengekomen binnen D66 Lelystad. Dat hij nu geen lid meer is – dat komt binnen het Oostrandpark trouwens vaker voor – betekent niet dat we niet regelmatig over politiek praten. Zijn creativiteit gebruikt Etienne nu meer voor scheppende kunst. Dat volgde ik pas nadat ik veel van zijn schilderijen was gaan waarderen om de vrij strakke vormen en zachte kleuren van de afbeeldingen. Etienne vertelde dat hij signeerde met de naam Tinus als eerbetoon aan zijn grootvader Tinus.
Later ging Etienne sculpturen maken. De eerste die ik zag tijdens een expositie op de Bronsweg was nog van geverfde houten balkjes. Het Baken waarover zo dadelijk meer, was daar in miniatuur aanwezig. Het deed me minder dan de schilderijen.
Het moet voor Etienne heerlijk zijn om naast het Baken met een aantal projecten bezig te zijn die gerealiseerd (zullen gaan) worden. Zo nu en dan vraagt dat om wat ondersteuning. Wat de Stichting Vrienden van Tinus dan geeft.
Het Baken
Een schip op het strand is een baken in zee. Wanneer heb je een baken of een boei nodig? De zee is hier weg. Het Oostrandpark is er en de toegangsweg tot dat park – de Oostranddreef – ligt er. Wie nu parkstad Lelystad binnenrijdt ziet een heel ander Lelystad dan 40 jaar geleden. De bomen groeien – ik zeg het toch maar – tot in de hemel. Dan is het goed om als bewoner en als bezoeker het sein te krijgen: je bent er bijna.
Tijd voor een intermezzo. Op onze grote rivieren houden de schepen niet simpel rechts/stuurboord. Het is toegestaan om bij de vaart stroomopwaarts binnenbochten te nemen. Het voordeel is dat de snelheid van het vaartuig minder wordt afgeremd door het water. Dat betekent dat een schip steeds moet oversteken. Tegenwoordig is dat aangegeven met borden en moet het schip een signaal voeren. Vroeger was dat een vlag op het schip en in plaats van het bord stonden op de wal twee bakens in het verlengde waarvan je op de andere oever aankoerste. Die bakens waren lange witte palen met bovenop een cilindervormige mand die onder en bovenaan taps toeliep. Op die mand zat beneden een blauwe en boven een rode band. De mand was verder wit.
De overeenkomst met het ontwerp van het Baken van Etienne met die bakens uit mijn herinnering, zijn overduidelijk. Overigens is – zo blijkt bij navraag – Etienne niet geïnspireerd door die oude bakens. Dichters liegen de waarheid, denk ik dan.
Op de Oostranddreef moet een sculptuur een forse omvang hebben om goed in het landschap te passen. Al het denkwerk om daar op de juiste plek een opvallend teken neer te zetten, heeft Etienne zelf gedaan. De uitvoering van het ontwerp heeft hij niet gedelegeerd maar zelf geregeld. Wat mooi dat leerlingen van de Scholengemeenschap Lelystad het praktische constructiewerk wilden én konden doen. Daar kunnen zij en wij echt trots op zijn. De medewerking van de nodige bedrijven en leveranciers was ook bijzonder. Het gevolg is een forse sculptuur voor minimale kosten. Als voorzitter van de Stichting Vrienden van Tinus draag ik het Baken over aan de vereniging van bewoners van het Oostrandpark. Ik spreek de wens uit dat het Baken én een wegwijzer in de ruimte én een signaal in de tijd zal zijn. Kortom: een bloeiend Oostrandpark.
****************************
15 juni 2013 brief van Etienne Klinkert
Wat inspireerde mij om “Het Baken” te maken
Tijdens de goed bezocht Speakercorner bijeenkomst over ‘Het Baken’, maar ook daarna, kwamen er nogal wat vragen over de creatieve uitvoering van de door mij ontworpen Sculptuur. Over wat mij had bewogen en wat mijn inspiratiebron was bij het vervaardigen van Het Baken.
De belangrijkste beweegreden voor mij was en is de emotionele binding met Flevoland, Lelystad en mijn nabije omgeving, waarbij het wonen in het Oostrandpark vanaf het begin mij het gevoel van een prettige en veilige thuishaven heeft gegeven.
Leven in een unieke wijk met een rebelse structuur. Dit door zijn afwijkende kavel patroon, in een stad van voornamelijk rechte strakke lijnen en patronen.
Op een luchtfoto is dat goed zichtbaar. Schuin liggend ten opzichte van de dreef en waar de huizen bijna willekeurig zijn neer gestrooid op niet rechtlopende kavels.
Daarnaast ben ik de laatste jaren geïnspireerd door het werken met industriële en bouwkundige materialen. Materiaal waarbij vorm en model je dwingt tot het werken via strakke en heldere lijnen. Iets wat goed past bij de stedenbouwkundige opzet van Lelystad door Van Eesteren. Deze architect was net als Piet Mondriaan, Theo van Doesburg en Gerrit Rietveld lid van ‘de Stijl’ (1930-1970). Mijn toenmalige leermeester op de academie Hendrik Valk, waarvan de erven enige zeefdrukken als prijs beschikbaar hebben gesteld, was nauw verbonden aan deze groep. Deze Nederlandse kunstenaars hadden internationaal veel contact met kunstenaars die het Modernisme en Constructivisme aanhingen, zoals in de vooroorlogse Bauhausbeweging in Duitsland. Wat mij vooral aantrekt is het zoeken en terugbrengen tot de basale vorm.
Deze beide uitgangspunten brachten mij tot dit ontwerp. Waarbij het veertig jarig bestaan een mooie aanleiding was om iets van mijn talent terug te geven aan onze stad en nabije omgeving.
De strakke geometrische vorm, materiaal- en kleurengebruik hebben duidelijk raakvlakken met de opvattingen van de eerder genoemde Modernisten en de stedenbouwkundige opzet van Lelystad .Eigentijdser is het toepassen van aluminium en kleurvlakken van PVC- materiaal, waarbij het materiaal, aluminium, de vorm bepaalt van het Baken. En, waarbij de blauwe kleurvlakken op de verticale staanders symbool staan voor het water wat eens hier stroomde en de roodachtige kleurvlakken het baken aangeven. Deze onregelmatig verspringende kleurvlakken geven daarnaast het rebelse weer wat men ook in onze wijk terugvindt.
Mochten er nog vragen zijn dan kun je me altijd benaderen.
Tot slot; dank dat zo velen van jullie dit leerwerkproject van de SGL, naar een ontwerp van mijn hand, mede mogelijk hebben gemaakt.
(Tinus) Etienne Klinkert
*********************************
Verslag Speakerscorner 3 juni 2013
Onderwerp: Kunstwerk van Etienne Klinkert
Aanwezig 32 wijkbewoners.
Voorzitter Gezien Leentvaar.
De voorzitter van het VBO bestuur Frans Claessen kreeg als eerste het woord waarin hij in grote lijnen uiteenzette hoe het proces het afgelopen half jaar was verlopen vanuit het perspectief van het bestuur. Het bestuur heeft niet het initiatief genomen voor het kunstwerk maar heeft dat wel gesteund. Het baken voldoet onder meer aan de behoefte bij de bewoners om de entree van de wijk vanaf de Oostranddreef beter te markeren. Zijn relaas volgt ongeveer de inhoud van zijn brief aan Patrick die al op de website staat. Hij beklemtoont dat het bestuur niets voelde voor een democratische besluitvorming rond dit kunstwerk. Maar heeft wel haar voelhorens uitgezet en de indruk gekregen dat de meerderheid van de bewoners er mee instemmen.
Vervolgens krijgt Etienne het woord. Hij heeft in de loop der jaren, vooral na pensionering verschillende kunstwerken vervaardigd. Nu heeft hij in het kader van het 40 jarig bestaan van de wijk een sculptuur gemaakt. Het bestuur van de VBO heeft toegezegd mee te werken aan het plaatsen van de sculptuur mits er voor de vereniging geen kosten aan verbonden zijn. De stichting Vrienden van Tinus (Etienne) is verantwoordelijk voor o.a. afwikkeling financiële zaken.
Het Kunstwerk:
Een aluminium constructie van 4 meter hoog en op het breedste stuk één meter breed. Een frame met verschillende kleuren die symbool zijn voor water (onderaan blauw) en land (bovenaan oranje en rood. Symbool van het verleden van Flevoland, een baken aan de ingang van de wijk.
Een aluminium frame, dat wordt geplaatst op een sokkel van beton en staal. De constructie is volledig doorberekend door deskundigen van de gemeente.
Het werk is vervaardigd door leerlingen van de SGL in het kader van een eindexamenproject. De kleuren worden er op aangebracht door kunststof strips, ook wel gebruikt in de auto-industrie dus langdurig bestand tegen allerlei weersinvloeden. Het aluminium zal aanvankelijk glanzend zijn, maar verliest die schittering in de loop van het eerste jaar.
Plaats van het Baken:
Er zijn drie plaatsen aan de ingang van de wijk geschikt voor plaatsing. Het veld aan de noordkant van de uitgang 20 m van de straat en 15 m van de dreef. De middenberm noordzijde 30 m vanaf de bocht of zuidzijde 10m vanaf de bocht.
De gemeente beslist over de plaats en heeft voorlopig de voorkeur voor de middenberm zuidzijde.
Financiering en verdere organisatie:
Het materiaal is tegen inkoopsprijs geleverd. Aan de bewoners worden deelnemerscertificaten aangeboden voor € 10 waardoor zij mede-eigenaar worden. Het prins Bernhard Cultuurfonds staat garant voor kosten die niet door de verkoop van certificaten worden bijeengebracht. Op dit moment is minstens 80 % van het bedrag bijeengebracht met de verkoop van die certificaten. Een deel van de bewoners moet nog worden benaderd.
Het is de bedoeling om rond het jubileumfeest het kunstwerk aan te bieden aan de gemeente. Die zal daarna verantwoordelijk zijn voor het beheer en onderhoud.
Na 17 juni wordt door de gemeente gepubliceerd dat er een principe-vergunning is verleend. Daarna is er een periode van 2 weken om bezwaar aan te tekenen.
Patrick van Munsteren krijgt het woord.
Hij vindt dat het Baken een lelijk kunstwerk dat op een niet democratische manier de buurt wordt opgedrongen. Als er een paar bewoners tegen het kunstwerk zijn hoort het er niet te komen. Dat vindt hij ondemocratisch. Hij meent dat Etienne tijdens de VBO nieuwjaarsbijeenkomst zijn kunstwerk aan de bewoners had moeten presenteren en dat de vereniging de bewoners had moeten consulteren over de wenselijkheid van plaatsing. Patrick gaat gebruik maken van het recht om tegen het initiatief bezwaar aan te tekenen bij de gemeente.
Daarna vindt er een discussie met de bewoners plaats onder leiding van Gezien:
Is het besluit om een beeld te plaatsen in de wijk democratisch genomen?
Naast Patrick zijn ook anderen niet gelukkig met de wijze waarop dit alles is geregeld. Een punt van aandacht voor het bestuur voor toekomstige gebeurtenissen. Maar de meeste sprekers zijn het eens met het bestuur dat een democratische procedure voor een initiatief tot plaatsing niet nodig is. Wel was het een gemiste kans het Baken niet te presenteren bij de nieuwjaarsbijeenkomst (was overigens wel geagendeerd, maar Etienne was plots verhinderd, en kwam pas na de vergadering binnen)
Uiteindelijk staat behalve Patrick niemand echt afwijzend tegen “het Baken”. Er is ook enthousiasme. Samengevat zijn de meeste aanwezigen voor plaatsing van het Baken. Veel bewoners hebben al een bijdrage toegezegd. De conclusie is wel dat de begeleiding van het proces door het bestuur beter had gekund.
*********************
25 mei 2013
De sculptuur Het Baken heeft de afgelopen tijd heel wat tongen doen losmaken. Inmiddels hebben veel Oostrandparkbewoners er een en ander over te zeggen, zowel positief als negatief. Omdat er ook een aantal emails over het onderwerp zijn verzonden, hebben wij gemeend er goed aan te doen die hier te plaatsen, zodat u zich, desgewenst, een eigen mening kunt vormen. Alle brieven die u hieronder vindt, zijn geplaatst NA toestemming van de afzenders en het VBO-Bestuur.
**Het laatst binnengekomen bericht vindt u bovenaan, het eerste onderaan deze pagina**
27 mei 2013 reactie door Etienne Klinkert
Is Het Baken een polemiek waard?
Jazeker. Het is goed als er over kunst word gediscussieerd. Zowel in positieve als negatieve sfeer erover praten is een goed ding. Maar kunst is geen dictaat wat je kunt opleggen. Niet aan en door de kunstenaar maar ook niet door de beschouwer.
Maar kunst weren, ook als het je niet bevalt, dat mag. Maar wel binnen de spelregels zoals neergelegd in onze wetgeving. In ons land is dat, in tegenstelling tot veel autoritaire staten, bij meerderheid zo bepaald door ons gekozen parlement.
In Lelystad heeft de gemeenteraad de uitvoering en de beslissing over kunst in de openbare ruimte overgedragen aan het college van B&W.
In het geval van mijn sculptuur ‘Het Baken’ hebben de buurtbewoners, die het ontwerp niet acceptabel vinden het volste recht om dit kenbaar te maken. Wettelijk, door het indienen van een bezwaarschrift bij de gemeente. Maar pas na een openbare publicatie. Of persoonlijk hun ongenoegen te uiten bij het bestuur van de VBO en de kunstenaar. Nog beter via een discussie op 3 juni bij de Speakerscorner of op de website van de bewonersvereniging.
Meer nu van mijn kant over de gang van zaken rond ‘het Baken’. En wel beginnend door iets over mijzelf te vertellen en een stukje historie over het deze sculptuur.
Ik kreeg mijn opleiding aan drie Kunstacademies in de jaren vijftig, had ik de keuze voor een waarschijnlijk arm bestaan als beeldend kunstenaar of te kiezen voor een betaalde aanverwante baan in het onderwijs of de reclame. Uiteindelijk heb ik met groot plezier beiden richtingen gedaan. Waarbij de laatste twintig jaren bij een grote landelijke Non-profitorganisatie. Waar ik hoofdzakelijk verantwoordelijk was voor de publiek/patiëntenvoorlichting en de fondsenwerving.
In 1993, twee jaar voor mijn pensionering zijn wij in Lelystad komen wonen. En met groot plezier. Mijn vrouw geniet nog dagelijks van het tuin- en buitengebeuren. En ik door mijn oude stiel weer te gaan uitoefenen namelijk; het schilderen en beeldhouwen.
Tot 2008 had ik geen enkele behoefte om mijn vrije werk aan het publiek te presenteren. Maar in dat jaar kwam er een ommekeer. Niet alleen goede vrienden en familie, maar ook vakgenoten en particuliere verzamelaars drongen er bij mij op aan om naar buiten te treden. . Pas vanaf 2010 ben ik daadwerkelijk op hun verzoek ingegaan.
Vooral mijn gehakte stenen sculpturen, maar ook mijn schilderijen vond men kennelijk de moeite waard om te tonen. Na aanvankelijke aarzelingen en op aandringen van enkele kenners en liefhebbers, die mijn werk wilden promoten deed ik mee aan twee groepstentoonstellingen en is mijn werk te zien in een galerie in Frankrijk
Dit resulteerde in het oprichten, begin 2012, van de stichting ‘De vrienden van Tinus. De naam waarmee ik mijn schilderijen signeer. Daarnaast werden bekende mensen aangezocht om zitting te nemen in een comité van aanbeveling.
Dit alles resulterend in verzoeken, onder andere van het Nieuw Land Erfgoed Centrum en de Stichting Spoor Cultuur Nieuw Land voor het vervaardigen van sculpturen. Daarnaast toonde de gemeente Lelystad interesse voor het plaatsen van één of meerdere sculpturen van mijn hand op de dreven in onze stad.
Echter het grootste probleem bij al deze opdrachtgevers is het vinden van het benodigde geld. Vooral de gemeente Lelystad en het Nieuwe Land hebben door de recessie daar last van.
Voorstel van wethouder Fackeldey was om sponsors te zoeken voormijn sculpturen op of langs de dreven. Dan zal de gemeente graag zorgen voor alle gemeentelijke faciliteiten en na plaatsing voor het voor het onderhoud.
Allereerst dacht de wethouder Cultuur daarbij aan plaatsing op rotondes of geluidswallen. Echter, ondergetekende had meer oog voor het plaatsen op een middenberm. Mede i.v.m. de verkeersveiligheid en de beveiliging tegen vandalisme.
En toen werd ik, eind 2012, geattendeerd op het veertig jarig bestaan van onze buurt.
Een reden voor mij om serieus te kijken of het mogelijk was om op een dreef een sculptuur te verwezenlijken. Om twee redenen een mooie aangelegenheid namelijk: Iets terugdoen aan de gemeenschap waar je deel van uitmaakt en een bijdrage te leveren ter verfraaiing van de woonomgeving waar je het prettigst in voelt. Dus bij het Oostrandpark. Waarbij de voorkeur van de gemeente, heb ik begrepen, uitgaat naar de middenberm van de Oostranddreef.
Het is nu eenmaal erg onpraktisch om in eerste instantie iedere bewoner persoonlijk te benaderen. Vandaar mijn eerste benadering naar het bestuur van de VBO. Omdat die al veel buurtbewoners vertegenwoordigen.
Had dit bestuur negatief gereageerd, dan was ik meteen gestopt met het verder uitwerken van mijn idee. Echter men reageerde echter positief. Maar wel, onder enkele voorwaarden namelijk : Geen fondsenwerving hunnerzijds, maar wel via een intentieverklaring. En ondersteuning, door het onderstrepen van mijn voorstel, naar gemeente en bewoners. Daarnaast de mogelijkheid voor een gezamenlijke aanvraag voor een garantiesubsidie.
Er werd afgesproken om op de ledenvergadering in januari mijnerzijds e.a. uit een te zetten naar de aanwezige leden. Helaas was dit om twee redenen fysiek voor mij toen onmogelijk en wel om de volgende redenen: Onze verwarmingsketel begaf het vlak voor aanvang van de ledenvergadering. En moest ik daardoor op korte termijn veel worden geregeld. Een prioriteit, die, helaas voorrang had. Pas vlak voor het eind van de vergadering kon ik aanwezig zijn. Te laat om in een afgelopen vergadering, die bleek aan de borrel toe te zijn, nog mijn plannen te ontvouwen.
Ondertussen was ik drukdoende met een speciaal ontwerp voor bij onze wijk.
Uitgangspunten daarbij waren naast de materiaalkeuze, het ontstaan van de polder, de veiligheid van de woonomgeving en een vrolijk onderdeel als optimistisch element in deze door vele somber ervaren tijden. En daaruit ontstond dus ‘Het Baken. Een uitvoering in aluminium met daarop kleurvlakken in rood en blauw.
En zeer belangrijk het moest een betaalbare zijn. Dit laatste door, naast deels sponsoring door het bedrijfsleven en het vervaardigen via een school leerwerkplan, mede door de bewoners om een vrijwillige deelnemersbijdrage te vragen. Met daaraan verbonden een loterij. Via een kleine enquête, gehouden onder een aantal willekeurige adressen in de wijk, bleek onze een goede kans van slagen te hebben.
Deze vorm van onverplichte ‘crowdfunding’ is door de grote bezuinigingen op gesubsidieerde cultuur, de enige manier om de benodigde gelden bij elkaar te krijgen. En dat is gelukt, mede door de vele gulle gevers in onze buurt.
Dank zij een paar welwillende bedrijven uit Lelystad en de uitvoering door VMBO-leerlingen van de SGL konden we het benodigde budget terugbrengen tot een kwart van wat het kost indien je het via de reguliere weg wil laten maken.
Daarvoor konden we de geschatte materiaalkosten terugbrengen tot 2.500 euro. Het ziet er nu naar uit dat we er met 2.100 euro toekunnen.
De ‘Vrienden van Tinus’ zijn daarna met een aanbeveling en zijdelingse hulp van het VBO bestuur in april gestart met de fondsenwerving. Eerst door een brief en daarna met een intekenlijst langs de deur.
Hieronder een overzicht van de inzamelingsactie tot 25 mei:
Van de 133 adressen werden er 99 bezocht.
Bij 34 adressen werd er, ook voor de tweede keer, niemand thuis aangetroffen.
Op 9 bezochte adressen wensten men niet mee te doen. 3 om financiële redenen en 4 die echt negatief reageerde. Daarnaast twee zonder opgave van redenen.
Daarnaast waren er 2 personen, die pas na plaatsing, dus achteraf een bijdrage willen geven.
Op 88 adressen echter was men wel bereid om in te tekenen voor een deelnemerscertificaat. Waarvan op 6 adressen men de sculptuur niet mooi vond, maar men wel om velerlei redenen beslist wilden meedoen. Tot nu toe bedraagt de opbrengst in de wijk 1.460 euro. In de rest van Lelystad schonken gulle gevers 350 euro en buiten Lelystad werd 50 euro opgebracht. Totaal opbrengst bedraagt 1.860 euro. Dus nog 240 euro te gaan om uit de kosten te komen.
Persoonlijk heb ik, naast veel tijd en praktische werkzaamheden, uiteraard met mijn echtgenote een financiële bijdrage geleverd voor de verwezenlijking van deze sculptuur en daarnaast afgezien van mijn rechten als ontwerper. Welke straks worden overgedragen aan de VBO. Waarna wij beiden deze sculptuur aan de gemeente zullen schenken. Alles pas na het verlopen van de wettelijke procedures.
Zoals één van de bewoners zei; deze vorm van wel of niet meedoen kan men ook zien als een uiting van democratie door de buurt. In ieder geval tenminste van betrokkenheid.
Wilt u meer weten en het modelontwerp zien kom dan naar de komende Speakerscorner bijeenkomst.
Etienne Klinkert Lelystad 27 mei 2013
***********
26 mei 2013 Oproep Oostrandpark Speakerscorner maandag 3 juni aanvang 19.30 uur onderwerp: Het Kunstwerk
Er is veel te doen over het te plaatsen kunstwerk in het kader van Oostrandpark 40 jaar. Discussie vindt plaats via de mail en op de ORP website.
Natuurlijk is het daarom juíst een onderwerp voor de speakerscorner. We zullen de hoofdrolspelers uitnodigen aanwezig te zijn en hun standpunt toe te lichten.
Maar natuurlijk willen we allen graag horen wat de bewoners vinden, over het kunstwerk, het proces en de discussie die nu plaatsvindt.
De speakerscorner is op de gebruikelijke plaats, maandag 3 juni, 19.30-20.30 uur
Sjaak de Wit, lid VBO-Bestuur
*****
25 mei 2013, antwoord van Jan van Gulick op brief van Patrick van Munsteren van 23 mei
Geachte buurtbewoner,
Het is mij niet duidelijk waarop u nou precies in beroep wil gaan.
U voert namelijk diverse redenen aan:
U zit er niet op te wachten
U denkt dat het verkeersgevaarlijk is
U moet er niet aan denken het dagelijks te zien
U vindt dat het opgedrongen wordt
U vindt dat we al kunstwerken hebben in de wijk
U vindt dat het ondemocratisch gekozen is
U vindt dat de kosten teveel op Gemeentegelden drukken
U weet dat het niet geplaatst mag worden, maar u zegt ook dat het nieuwe bestemmingsplan nog niet bekend is.
Een aantal redenen vallen, zoals u zelf schrijft, onder een eigen smaak en vallen voor mij dus af als reden.
Verkeersveiligheid lijkt mij geen VBO functie net als de onderhoudskosten. Ook het standbeeld welke u wel mooi vindt moet tenslotte onderhouden worden.
Opgedrongen is het in mijn opinie zeker niet. Het plan is al eerder dit jaar aangeboden en in die periode heb ik geen mails ontvangen over tegenstanders van dit plan.
Ondemocratisch is het dus zeker ook niet, immers wij hebben ingestemd met een bestuur die keuzes maakt en zaken regelt.
In uw opinie zou dus eerst iedereen persoonlijk gevraagd moeten worden wat men van een plan of voorstel vindt. Wat voor breiwol wilt u om de palen, welke kleur en hoeveel steken?
Juist om dit te voorkomen is er een gekozen groep buurtvertegenwoordigers aangesteld.
Het bestuur heeft ruime tijd geleden iedereen in kennis gesteld van het Baken.
Met respect voor uw mening vind ik dat uw reactie aan de late kant is en geen duidelijkheid schept op welk punt u beroep wil aan gaan tekenen.
Zover ik het in kan schatten voelt u zich gepasseerd en vindt u het Baken lelijk. Dat mag.
Succes verder.
Jan Gulinck ORP 66
*****
23 mei 2013 Mail van P. van Munsteren die hij naar de mensen heeft gezonden die op zijn eerdere mail een reactie hebben gegeven
Dag, Bedankt voor de reactie en de steun. 11 reacties zijn er gekomen waarvan 1 negatief van de buurvrouw van Etienne. Daar ben ik blij mee want de mail is alleen naar leden van de VBO gegaan waarvan ik het emailadres had en waarvan het emailadres ook nog bestond. Ik dacht dat Etienne hem ook kreeg maar juist hij had ondertussen ook een ander mailadres. Uiteraard is hij vrij snel door wel 3 buren op de hoogte gebracht van mijn actie.
Ik ben ondertussen al bij Etienne langs geweest maar we blijven van mening verschillen en je kunt wel raden hoe het gesprek is geëindigd… Gisteren is mijn mail ook al op de website oostrandpark.nl geplaatst door Yvonne. Prima natuurlijk want het moet een open discussie blijven.
Wat ik leuk vind aan de reacties die ik ontvang is dat jullie waarderen dat ik het doe. De andere reacties zijn juist dat ik de knuppel in het hoenderhok gooi en voor 2splijt zorg ik de wijk. Deze mensen begrijpen de boodschap dan niet….
Maar wat nu? Het nieuwe bestemmingsplan, zegt Etienne, geeft ruimte om op alle dreven kunstwerken te plaatsen. Dus of de plaatsing echt kan worden tegengegaan weet ik niet. Na al dit tumult weet ik het zelf af en toe ook niet meer. Maar ik weet wel dat ik dat lelijke ding niet wil. In iedere discussie komt steeds het bestuur van de VBO in beeld die de zwarte Piet krijgt maar ook dat is niet de bedoeling van mijn mail. Kortom, het gaat alle kanten op. De ene duikt weg als die me ziet omdat ze bang zijn dat ik een mening vraag of er ook maar over begin. En weer een ander geeft me gelijk.
Het blijft gewoon jammer dat het een verhaal wordt van achter lullen, maar er geen gelegenheid was om vooraf je mening te geven.
Wordt vervolgd…. Groet, Patrick
*****
22 mei 2013 Brief van Patrick van Munsteren aan de medebewoners
Dag medebewoner van het Oostrandpark,
Onlangs is Etienne huis aan huis geweest met de brief over het kunstwerk dat hij ons aan wil bieden op onze eigen kosten. In de brief lijkt het net of iedereen op zijn kunstwerk zit te wachten. Maar is dit wel zo? Ik zit er helemaal niet op te wachten. En met mij nog meerdere bewoners…ook al is de mening op straat anders dan achter de eigen voordeur.
Onze vereniging VBO heeft alleen wel eens te horen gekregen dat de ingang voor sommige bewoners wat moeilijk te vinden is. Daardoor heeft het bestuur van de VBO positief gereageerd op een sculptuur nadat de VBO uitdrukkelijk had aangegeven er geen financiële bijdrage aan te zullen leveren.
Maar een kunstwerk van 4 meter hoog, in felle kleuren en van aluminium is wat anders dan een nieuw bordje bij de ingang.
Een kunstwerk zoals het bekleden van de lantaarnpalen in de wijk met vrolijke breisels van tijdelijke aard is leuk en dus voor iedereen mee te leven. Daarbij is er net een ander kunstwerk gekomen bij de vaart. Als je bij de zuivelboerderij rechtdoor naar de vaart loopt. En we hebben reeds het kunstwerk tegenover de brievenbus. Een mooi formaat en qua kleur passend in de omgeving en de natuur er omheen.
Volgens mijn informatie mag Het Baken in het huidige bestemmingsplan niet geplaatst worden bij de toegangsweg naar het Oostrandpark. En het nieuwe bestemmingsplan is eind augustus nog niet klaar.
Als alternatief kan men het plaatsen in de middenberm van de dreef. Maar dat gaat gevaarlijke situaties opleveren als mensen er door worden afgeleid.
Persoonlijk moet er niet aan denken dat ik steeds naar een fel gekleurde op zijn kant staande vangrail moet kijken bij de afslag van ons park.
Over smaakt valt niet te twisten maar dit is iets dat niet noodzakelijk is om te plaatsen. Het past gewoon niet in onze omgeving. Dus waarom opdringen als er ook mensen zijn die het gewoon lelijk vinden? En waarom geen alternatief? En waar is de inspraak van de bewoners?
Het Baken is ondertussen al gemaakt. En het onderhoud komt straks voor rekening van de gemeente. Een extra kostenpost in deze toch al zware tijden. Waar waarschijnlijk geen budget voor is. Kortom, ik wil jullie laten weten dat ik de omgevingsvergunning ga aanvechten. Hij is namelijk aangevraagd zonder democratisch overleg en bij de gemeente is men in de veronderstelling dat de gehele wijk achter dit ontwerp staan. Ik ben al in het stadhuis geweest en weet wat me te doen staat.
Zelf huis aan huis gaan met een intekenlijst om zo handtekeningen te verzamelen zou een herhaling van stappen zijn vandaar deze mail. Deze mail is zeker niet bedoeld om een hetze te veroorzaken, maar ik hecht nogal aan een eigen mening. En in ons polderlandje mag dat. Dus deel je dezelfde mening weet je mij te vinden….
Met groet, Patrick van Munsteren 06 250 333 23
*****
13 mei 2013, brief van Bestuur VBO aan P. van Munsteren
Beste Patrick,
namens het VBO bestuur wil ik graag een reactie geven op je nogal hgeftige mail over “het Baken” van Etienne Klinkert. Ik zal je straks nog bvellen maar het leek me goed om onze overwegingen voor het ondersteunen van het initiatief even duidelijk op te schrijven.
op het verzoek van Etienne Klinkert of wij als VBObestuur wel of niet het initiatief wilden ondersteunen van de Stichting “Vrienden van Tinus” om een sculptuur te plaatsen bij het Oostrandpark is door het bestuur in het najaar 2012 na ampel beraad positief gereageerd. We hebben wel vanaf het begin gesteld dat VBO geen financiele steun kan leveren voor dit initiatief.
We hebben als bestuur gemeend er goed aan te doen om dit initiatief te ondersteunen. En wel om de volgende redenen:
We hebben gemerkt dat de bewoners van het ORP behoefte hadden om de plek waar je op de Oostranddreef de weg naar onze buurt ingaat duidelijker te markeren, bv met een kunstwerk.
Verder waren de reacties van het bestuur en vele anderen die wij over dit ontwerp in de wijk spraken grotendeels positief. Maar het is duidelijk dat over smaak moeilijk te twisten valt.
Een andere overweging vond het bestuur dat we ons financieel er op geen manier aan willen verbinden. De stichting van de Vrienden van Tinus (= Etienne) moet daar verantwoordelijk voor zijn.
De kunstenaar schenkt overigens om niet de sculptuur aan de bewoners van het Oostrandpark. (In de vorm van meer dan de helft van de eigendoms certificaten of te wel zijn schenking van zijn auteurskosten dus niet de maakkosten). Van belang vinden we verder dat de kunstenaar een bewoner is van het Oostrandpark.
Verder vraagt genoemde stichting wel financiele steun aan vrienden en bewoners om de materiaal kosten mee te helpen betalen (ca 2000 euro). Dus niet aan het VBO. De betalers worden mede eigenaar van het sculptuur.
De gemeente heeft zich bereid verklaard om beheer en onderhoud en plaatsing uit te voeren ,zoals ze dat doen voor alle openbare kunstwerken van de stad.
Het sculptuur wordt gebouwd via een opleidingsproject op het SGL.
Een laatste mogelijke reden om positief op het initiatief te reageren is voor het bestuur dat de plaatsing van het sculptuur rond ons 40 jarig jubileumfeest kan plaats vinden. Samen met een van de wethouders kan dat een extra feestelijk tintje geven aan ons jubileum.
De artistieke kwaliteiten van Etienne als beeldend kunstenaar sla ik wat hoger aan dan jij Patrick. Hij heeft momenteel een aantal opdrachten lopen op diverse lokaties in Lelystad (NS Station, museum het Nieuwe Land) en voor de Hanzelijn stations in Dronten, Kampen en Zwolle.
Tenslotte hebben de vrienden van Tinus van het Prins Bernard Cultuur fonds een garantie gekregen dat bij geld tekort voor het bouwen van de sculptuur het fonds garant staat voor het maakbedrag tot 2000 euro.
Ons bestuur was verder van mening dat we weinig zien in een uitgebreide volksraadpleging van onze bewoners. Het bestuur vond unaniem dat het kunstwerk er fraai eruitziet als baken voor onze wijk. Ook vele bewoners van ORP hebben aangegeven het initiatief te steunen. Er is inmiddels al een flink deel van het maak bedrag opgehaald aan eigendom certificaten bij vrienden en bewoners. Dit gaat allemaal buiten het bestuur en de vereniging om. Wel heeft de VBO deze initiatieven moreel gesteund.
Ik begrijp uit jouw felle bewoordingen dat je nogal zit met ons initiatief. Ik probeerde je net op te bellen omdat ik over dit soort zaken liever even gewoon persoonlijk met je wil praten, maar ik kan nergens je telefoon nummer vinden. Dus mocht je daar behoefte aan hebben kom even langs of grijp de telefoon.
Ik hoop dat ik je heb duidelijk gemaakt dat we niet over een nacht ijs gaan en dat we ook niet ons door Etienne hebben laten inpakken.
met vriendelijke groeten, Frans
*****
12 mei 2013, brief van Patrick van Munsteren aan het VBO-Bestuur
Dag bestuur,
Ik hoor van steeds meer mensen dat Het Baken niet het monument is waar men op zit te wachten. Misschien zit er wel helemaal niemand op te wachten. Daarnaast is het ook niet democratisch gekozen, maar wordt op opgedrongen daar een zelfverklaarde kunstenaar.
De VBO is er om samen met de bewoners iets te besluiten, en zo’n Baken zomaar plaatsen om Etienne dat zelf graag wilt is niet de juiste gaan we zaken.
Ik ga deze week naar de gemeente om bezwaar te maken tegen de vergunning. En daarna ga ik de wijk in om zoveel mogelijk mensen te organiseren die ook bezwaar willen maken. Kom nou, ik ga echt niet bij binnenkomst en het verlaten van ons park naar die lelijke, 4 en halve meter hoge, afgekeurde recht opgezette vangrail kijken. En dan ook nog knalrood en knalblauw. Doe mijn een lol….
En daarnaast dat bedelen om geld! Zeker niet Oostrandpark waardig. Om maar te zwijgen van de zin: win een mooie prijs van de bekende kunstenaar Hendrik Valk als je certificaten koopt.
Een smet op ons 40jarig bestaan. En een smet op het feest.
Dit gaat niet om ons Oostrandpark, niet om de VBO maar om het ego van Etienne……
Met groet, Van Munsteren Incassodiensten.
*****
6 mei 2013, Reactie feestcommissie op brief Etienne aan SBO-Bestuur
1. De feestcommissie heeft altijd sympathie met het idee betuigd, maar ook altijd gezegd er geen bemoeienis mee te willen hebben. ORP 40 is zo al gecompliceerd genoeg.
2. De commissie heeft Etienne, o.a. via mail Yvonne, laten weten er moeite mee te hebben dat Etienne eigenmachtig het programma beïnvloedt, waardoor niet alleen verwarring ontstaat, maar ook het risico dat bewoners door de stapeling van financiële bijdragen afhaken.
3. De feestcommissie gaat zich dus niet met beton gieten, ijzervlechten en wat dies meer zij bemoeien.
4. De feestcommissie zal zich beraden over het inpassen van de onthulling in het feestprogramma. Vooralsnog ligt een moment op zaterdag (10.00, 14.00, 15.00) meer voor de hand, omdat de opening van het feest op vrijdagavond al overbelast is.
5. ORP 40 is voor alle bewoners, niet alleen voor VBO-leden. Daarom is de commissie ook geen verenigingscommissie. Soms moet je daar blij om zijn.
Deze reactie heb ik niet met de andere leden van de commissie kunnen afstemmen, maar ik ben ervan overtuigd dat zij het hiermee eens zijn.
Jaap van Gelder 6 mei 2013
*****
6 mei 2013, brief van Etienne Klinkert aan het VBO-bestuur
Beste mensen,
N.a.v. een kort overleg met Emmy, en eerder deze week met Jaap en Ina, zou ik voor jullie vergadering van morgenavond graag het volgende onder jullie aandacht willen brengen.
1. Een conceptbrief naar het college van B&W over de overdracht waarin opgenomen de volgende punten:
– Schenking door de volgende rechtspersonen nl: Bewonersvereniging, Stichting Vrienden van Tinus en de kunstenaar aan de gemeente Lelystad.
– Aandachtspunten: Plaats waar het kunstwerk komt te staan en bij verplaatsing door de gemeente de verplichting om de bewonersvereniging daarvoor om toestemming te vragen. Daarnaast vermelden dat de gemeente alle verplichtingen over onderhoud etc. na dient te komen. Deze brief na overleg mijnerzijds met de wethouder Fackeldey en in gezamenlijk overleg met alle betrokkenen binnen veertien dagen verzenden.
2. Het zou mooi zijn om de overdracht aan B&W samen te laten vallen met de opening van de feestelijkheden en daar tevens de twee winnende loten te laten trekken en daarna de uitslag bekend te maken. Het lijkt mij verstandig om dat volledig in overleg met de feestcommissie uit te werken. En onder hun verantwoordelijkheid te doen laten plaatsvinden.
– Bijvoorbeeld bedanken van de SGL (middels een cadeau. Hetwelk is verdisconteert in de begroting), de erven Valk en niet te vergeten de leveranciers van het materiaal. Vanwege hun grote kortingen. In overleg met de gemeente en de SGL voor het benaderen en inschakelen van de plaatselijke Media.
– Voor het officieel overdragen en zelfs voor het openen van de feestelijkheden schijnt het noodzakelijk te zijn om dit schriftelijk te verzoeken aan het College.
3. Ik zou graag voor het volgende een beroep willen doen op deze feestcommissie:
– Een oproep om op een datum tussen 15 en 25 augustus aan als vrijwilligers de volgende werkzaamheden te doen:
Het opladen voorafgaande van het transport naar het Oostrandpark en het daarna omhoog hijsen van de sculptuur op de sokkel. Benodigd minimaal 6 vrijwilligers. Het daaraan voorafgaand het timmeren van een bekisting t.b.v. het betongieten. Aanleggen en stellen van het betonijzerwerk zoek ik 2 vrijwilligers. Beton wordt daarna door de Betoncentrale gestort.
5. Iets over de fundraising: Er wordt door de wijkbewoners over het algemeen positief tot enthousiast gereageerd op de Sculptuur. Van de tot nu toe benaderde bewoners geeft het overgrote deel meer dan wij verwacht hadden. En meestal cash. Van de tot nu 32 benaderde huizen waren er 4 weigeringen. Waarvan twee echt negatief en twee konden helaas vanwege de crisis niets missen. 28 deelnemers brachten samen 450 euro op. Op basis hiervan hopen we in onze wijk met 130 adressen en de gevraagde gift onder de leden van de vrienden van Tinus voldoende op te halen. Zodat we uiteindelijk geen beroep op de garantie subsidie hoeven te doen.
Wachtend op jullie reactie
groeten Etienne.
*****
Half april 2013 Brief van Bestuur Verenigde Bewoners Oostrandpark en Stichting i.o. Vrienden van Tinus aan alle ORP-Bewoners
Halverwege april hebben alle bewoners van het Oostrandpark een folder over deze sculptuur ontvangen. Voor meer informatie werd er verwezen naar deze website.
Ter gelegenheid van dit jubileum, en mede op initiatief van enkele mede wijkbewoners, heeft beeldend kunstenaar Tinus (Etienne Klinkert), sinds 1993 woonachtig in het Oostrandpark, het bestuur van onze bewonersvereniging eind vorig jaar een gratis ontwerp van een sculptuur aangeboden.
Een korte voorgeschiedenis
Eind 2011 vonden enkele liefhebbers van zijn werk het van belang om zijn werk via een stichting meer bekendheid te geven en te promoten. Het bestuur van deze Stichting i.o. “Vrienden van Tinus” ging voortvarend aan de slag. Diverse bekende personen en kunstliefhebbers uit Lelystad, maar ook van buiten onze stad, namen zitting in een comité van aanbeveling. Er werd een Nieuwsbrief ontwikkeld en steunleden geworven.
Nieuwland Erfgoedcentrum toonde interesse voor het plaatsen van een sculptuur van zijn hand. Helaas door de bezuiniging is dit voorlopig niet doorgegaan. Ook de gemeente was zeer geïnteresseerd, vooral voor de aankleding van onze Lelystadse dreven. Had helaas geen geld, maar wilde wel alle faciliteiten verlenen indien er Sponsors werden gevonden. In overleg met Cultuurwethouder Fackeldey werd aan Tinus verzocht om te bekijken, waar sculpturen van zijn hand zouden kunnen worden geplaatst.
Naar aanleiding van het jubileum van onze wijk vond hij de Oostranddreef, en wel bij de toegangsweg tot onze wijk, een passende en prachtige locatie om een sculptuur te plaatsen.
Keuze voor een baken
Waar moest deze sculptuur aan voldoen? Er golden voor hem drie uitgangspunten namelijk:
– Een eigentijds ontwerp, passend in zijn omgeving en het verleden hiervan.
– Betaalbaar door de keuze van het materiaal, een scherpe materiaal inkoop en het terugbrengen van de arbeidskosten.
– En het verkrijgen van een garantiesubsidie en een goed opgezette fondsenwerving.
Vandaar de keuze voor een baken. In de scheepvaart een verwijzing naar een veilige weg naar een haven. Maar voor ons bewoners straks een symbool van het thuiskomen in onze geliefde wijk.
Deze aluminium sculptuur word voorzien van 4 verschillende kleurbanden. De onderste blauwe banden verwijzen naar het water, wat hier eens stond, en de bovenste kleuren naar de kleuren van de opgaande zon. Het begin van een nieuwe dag. De abstracte strakke opbouw verwijst enigszins naar de stedenbouwkundige opbouw van onze stad.
De uitvoering is betaalbaar omdat veel leveranciers bereid waren, om voor een redelijke lage prijs het benodigde materiaal te leveren. En het meest belangrijke, de uitvoering via een leerwerkproject door de vierde jaarleerlingen van de afdeling VMBO metaaltechniek van de Scholengemeenschap Lelystad (SGL). Dit alles onder de enthousiaste begeleiding van docent Mogensen.
Comité van aanbeveling
Het comité van aanbeveling bestaat uit de volgende personen:
Arjan Agema, directeur Nieuwland Erfgoed Centrum
Menno Baars, cardioloog/beeldend kunstenaar
Mighel Dirksen, galeriehouder Ars Medici
Jop Fackeldey, cultuurwethouder gemeente Lelystad
Andries Greiner, voorzitter Bedrijfskring Lelystad/oud gedeputeerde Flevoland
Anneke Leeuwe, voorzitter Stichting Voortgezet Onderwijs Lelystad/Adviseur Uitgast
Ronald Venrooy, directeur Kunstcentrum Corrosia Almere
Fondsenwerving
Het Prins Bernard Cultuurfonds een garantiesubsidie hebben verleend voor materiaalaankoop.
Waardoor het mogelijk was om met de uitvoering te gaan starten. Wel is de bedoeling om zoveel mogelijk geld zelf op te halen. Door middel van het uitgeven van 200 deelnemerscertificaten onder de bewoners en 50 deelnemerscertificaten onder de steunleden van de Vrienden van Tinus. Een certificaat kost 10 Euro en onder de deelnemers worden twee zeefdrukken van de bekende schilder Hendrik Valk verloot. Deze zijn door zijn erven spontaan ter beschikking gesteld.
Dank zij de garantiesubsidie van het Prins Bernard Cultuurfonds konden we met de uitvoering beginnen. Wel is het de bedoeling om zoveel mogelijk geld ter dekking van de materiaal kosten op te halen bij de Oostrandpark bewoners en de steunleden van de “Vrienden van Tinus”. Dit via de uitgifte van deelnemerscertificaten. Waarvan 200 certificaten, vrij op naam, onder de wijkbewoners en de overige vijftig certificaten, vrij op naam, onder de steunleden.
Wij hopen met uw gulheid de benodigde 2.500 Euro bij elkaar te halen. Zodat wij achteraf geen gebruik hoeven te maken van de garantiesubsidie. De kosten van een deelnemers certificaat zijn 10 Euro. U kunt natuurlijk meerdere certificaten aanschaffen.
U hebt een kans van 1 op de 125 om een zeefdruk te winnen…!
Bijvoorbeeld door een certificaat weg te geven als een cadeautje en een kans te maken om één van de zeefdrukken te winnen. Deze zeefdrukken, ter waarde van 250 Euro per stuk hebben de erven van Hendrik Valk, zijn oude leermeester uit Arnhem, belangeloos ter beschikking gesteld (voor meer informatie www Hendrik Valk.nl)
Wie is nu en wordt straks de eigenaar van Het Baken
Tot de overdracht aan de gemeente Lelystad zijn de Bewonersvereniging, de Stichting Vrienden van Tinus en de kunstenaar de voorlopige eigenaar. Daarna word de sculptuur overgedragen aan de gemeente Lelystad. Vanaf 30 augustus 2013 zijn zij de nieuwe eigenaar. En daardoor volledig aansprakelijk voor goed onderhoud en beheer van deze sculptuur. Vanzelfsprekend zal in een overdrachtscontract een clausule worden opgenomen, dat zonder overleg en toestemming van eerder genoemde eigenaren, deze sculptuur kan worden verplaatst.
Hebt u zich ingeschreven en het rekeningnummer vergeten
Dan kunt u alsnog het door u toegezegde bedrag alsnog overmaken op ING rekeningnummer P006128042 t.n.v. van J.P.R. de Haan, secretaris/penningmeester van de Stichting Vrienden van Tinus. Onder vermelding : Bijdrage deelnemerscertificaat Het Baken
Wie is “Tinus”?
In zijn academietijd ontstond de naam Tinus. Hij behield deze naam later als vrije kunstenaarsnaam. Ter onderscheiding van zijn commerciële werk als ontwerper en art director. De 77 jarige Etienne Klinkert werd in Zwolle geboren. Al in zijn jeugd volgde hij teken- en beeldhouwlessen. Na zijn middelbare schooltijd ging hij naar de Academie Van Beeldende Kunsten te Rotterdam. Hij vervolgde later zijn studie, onder meer bij Hendrik Valk aan Academie Kunstoefening in Arnhem en bij professor Wiegers aan de Rijksacademie te Amsterdam.
Na zijn loopbaan als leraar, in de reclamewereld en in het management van een grote landelijke non- profitorganisatie is Etienne Klinkert in 1993 met VUT in onze wijk in Lelystad komen wonen. Daar is Tinus zijn oude stiel van beeldend kunstenaar weer volop gaan uitoefenen. Vooral de laatste jaren is hij zich meer op het maken en construeren van sculpturen gaan richten.
Enkele technische gegevens over Het Baken
De sculptuur is samengesteld uit vier verticale aluminium vierkante profielen met een lengte van vier meter gerekend vanaf het maaiveld. Deze profielen zijn deels bekleed met verschillende blauwe kleurbanen. Aan de bovenkant zijn horizontaal rondom zeven maal vier profielen aangebracht. De middelste rij heeft een doorsnede één meter in het vierkant. Deze horizontale profielen zijn deels bekleed met oranje en rode kleurbanen. De doorsnede van ieder profiel bedraagt tien cm. Alle profielen zijn onderling aan elkaar vastgezet met draadeinden, bouten en daarbij passende moeren. De verankering vindt plaats via vier uitgespaarde kokers die in de betonnen sokkel zijn verankerd. Waarin later de aluminium profielen in gaan rusten en vast gemaakt. Deze betonnen sokkel, versterkt met betonijzer, heeft een formaat van 100x100x50 cm. Waarbij 30 cm onder het maaiveld komt te rusten en 20 cm daarboven zal uitsteken. Dit niet alleen vanwege de veiligheid, maar ook ter voorkoming van beschadiging door maaiwerkzaamheden.
Handige vrijwilligers gezocht…!
Voor het vervaardigen van de sokkel hopen wij op een aantal handige wijkbewoners. Wij zoeken vrijwilliger voor het uitmeten, het graafwerk, het timmeren van een betonbeschoeiing, het plaatsen van betonijzer en de kokers. En eventueel aanmaken en gieten van betonmortel. Dit alles onder toezicht van een deskundige en de gemeente.
Hoe nu verder…
Op de SGL zijn de techniek leerlingen ijverig en zeer precies aan het monteren van de aluminium onderdelen van de sculptuur en het in elkaar lassen van de verankering kokers bezig . In mei worden daarna door een andere groep leerlingen de diverse kleurbanen op de profielen aangebracht. Nog in april worden, in overleg en hulp van de gemeente, de benodigde vergunningen aangevraagd. Daarna word Het Baken tot de voor laatste week van augustus opgeslagen.
Bestuur Verenigde Bewoners Oostrandpark Stichting i.o. Vrienden van Tinus
Frans Claessen, voorzitter Rachel de Haan, secretaris
Oostrandpark 
Eén gedachte over “Het Baken”
Reacties zijn gesloten.